Uluslararası ticarette sık kullanılan sevk koşulları, “Incoterms” (International Commercial Terms), malzemelerin ve ürünlerin bir ülkeden diğerine taşınması sırasında taraflar arasında belirlenen anlaşmalardır. Bu koşullar, mal teslimi, ödeme şartları, risklerin transferi ve taşıma sorumlulukları gibi konuları düzenler.
İşte bazı sık kullanılan uluslararası sevk koşulları:
1. **EXW (Ex Works)**: Satıcının teslim yerinde malzemeleri hazır hale getirdiği ve alıcıya teslim etme sorumluluğu olmadığı bir koşuldur.
2. **FOB (Free On Board)**: Satıcı, malzemeleri gemiye yükler ve gemideki maliyetleri karşılar, ancak risk alıcıya geçer.
3. **CIF (Cost, Insurance, Freight)**: Satıcı, malzemelerin taşıma maliyeti ve sigortasını üstlenir ve limanda teslim yapar.
4. **DDP (Delivered Duty Paid)**: Satıcı, malzemeleri alıcının belirlediği yerde gümrük vergileri dahil olmak üzere teslim eder.
5. **CIP (Carriage and Insurance Paid To)**: Satıcı, taşıma maliyetleri ve sigorta masraflarını karşılar, ancak risk taşıyıcıya geçer.
6. **DAP (Delivered at Place)**: Satıcı, malzemeleri belirli bir yere teslim eder, ancak gümrük vergileri ve diğer masraflar alıcıya aittir.
7. **FCA (Free Carrier)**: Satıcı, malzemeleri belirli bir taşıma aracına teslim eder ve taşıma maliyetleri de bu noktadan itibaren alıcıya aittir.
8. **DAT (Delivered at Terminal)**: Satıcı, malzemeleri belirli bir terminale teslim eder ve alıcı, malzemeleri oradan alır.
Bu koşullar, alıcı ve satıcı arasında yapılan ticaret anlaşmasına bağlı olarak değişebilir ve Uluslararası Ticaret Odası (ICC) tarafından standartlaştırılmıştır. İhracat ve ithalat işlemlerinde hangi sevk koşullarının kullanılacağına dair anlaşma, taraflar arasında önceden belirlenmelidir. Ayrıca, her iki tarafın da bu koşulları anladığından ve kabul ettiğinden emin olmak önemlidir.
Bir yanıt yazın